حضرت محمد (ص) در حديثي مشهور، از زن، عطر و نماز به عنوان سه محبوب دنيايي خويش ياد كرده اند. اين حديث رمزگونه براي عارفان نازك خيال دستمايه اي قرار مي گيرد تا تعابيري گوناگون بر اساس پسندها و سليقه هاي خود از آن عرضه نمايند. آنان در تاويل هاي خود از اين حديث، به انگيزه حب، علت آن و ترجيح يكي از محبوب ها بر ديگري اشاره كرده اند و علاوه بر اينها، آن را مستمسكي براي اظهار اشتياق و ميل به زن، همسرگزيني و... قرار داده اند.
در بررسي تاريخي نظرگاه هاي عارفان در مورد اين حديث‏، تحول ديدگاه آنان از تصوف زهدآميز و ترك تعلقات و بريدن از ماسوي اله از جمله زن تا عرفان عشق انگيز و مبتني بر محبت نسبت به همه مخلوقات و...، زن به عنوان مظهر جمال حق ديده مي شود.
اين نوشتار ضمن بيان نظرگاه هاي متفاوت و جالب عارفان در مورد اين حديث، به اين نتيجه مي رسد كه هر يك از اجزا سه گانه اين حديث، حضرت محمد (ص) را به حق نزديك مي ساخته و در واقع دلبستگي آن حضرت به زن، عطر و نماز همان دلبستگي به خداوند بوده است.

برای دانلود کامل مقاله کلیک کنید.